کروم پیکولینات (chromium picolinate)

کروم پیکولینات چیست؟ کروم ماده معدنی ضروری است؛ به این معنی که باید از رژیم غذایی دریافت شود. این ماده معدنی در دو نوع سه و شش ظرفیتی وجود دارد. کروم سه ظرفیتی در غذاها و مکمل ها یافت می شود و ایمن است. اما نوع شش ظرفیتی آن خطرناک است و در آلودگی های صنعتی دیده می شود. جذب کروم در روده بسیار کم است و کمتر از 2/5 درصد کروم مواد غذایی جذب می شود. کروم پیکولینات نوعی کروم است که جذب بهتری دارد و به همین دلیل این فرم در مکمل ها بیش تر استفاده می شود. در این مقاله از مجله داروکده ابتدا به بررسی منابع غذایی حاوی کروم پرداخته می شود و در ادامه، برخی اثرات مکمل های کروم و عوارض احتمالی آنها توضیح داده می شود.

منابع غذایی حاوی کروم
گوشت، غلات سبوس دار و برخی از میوه ها و سبزیجات منابع خوبی برای کروم محسوب می شوند. کروم به مقدار ناچیزی در بسیاری از مواد غذایی نیز یافت می شود. نکته قابل توجه این است که فرآیندهای تولید و کشاورزی بر میزان کروم مواد غذایی تاثیر می گذارند. با این حال به نظر می رسد کمبود کروم بسیار نادر است.
میزان روزانه مورد نیاز کروم، در مردان بزرگسال 35 میکروگرم و در زنان بزرگسال 25 میکروگرم است. در افراد بالای 50 سال، این مقادیر تغییر می کند و به 30 میکروگرم در روز برای مردان و 20 میکروگرم در روز برای زنان "کاهش" می یابد.

کروم به تنظیم قند خون کمک می کند
این ماده معدنی بخشی از مولکولی به نام کرومودولین است که به عملکرد هورمون انسولین کمک می کند. هورمون انسولین توسط پانکراس ترشح می شود و در سوخت و ساز کربوهیدرات، چربی و پروتئین اهمیت دارد. در افراد سالم این هورمون نقش مهمی در وارد کردن گلوکز به داخل سلول های بدن دارد ولی در افراد دیابتی پاسخ طبیعی بدن به انسولین مشکل دارد. نتایج برخی مطالعات حاکی از آن است که مصرف کروم می تواند باعث بهبود قند خون در بیماران مبتلا به دیابت شود. در مطالعه ای، مصرف روزانه 200 میکروگرم کروم به مدت 4 ماه توانست قند خون و سطح انسولین را در افراد دیابتی کاهش دهد و پاسخ بدن به انسولین را بهبود ببخشد. در مطالعه ای دیگر بر روی بزرگسالان، احتمال ابتلا به دیابت در افرادی که از مکمل های حاوی کروم استفاده می کردند، 27 درصد کمتر بود.
علیرغم اثرات مفید کروم بر افراد دیابتی، تاثیر کروم بر مقاومت به انسولین در افراد چاق غیردیابتی تایید نشده است. به نظر می رسد اثربخشی مکمل های کروم در افراد دیابتی به ویژه در افرادی که قند خون بالاتری و حساسیت به انسولین کمتری دارند، بیشتر است.

برای مشاهده و خرید مکمل های کروم اینجا کلیک کنید.

احساس گرسنگی و ولع را کاهش می دهد
اکثر افرادی که رژیم های کاهش وزن سخت را تجربه کرده اند با احساس گرسنگی و ولع شدید آشنایی دارند. در مطالعه ای، مصرف روزانه 1000 میکروگرم کروم در زنان با اضافه وزن، گرسنگی، ولع و میزان غذا خوردن را کاهش داد. این اثرات احتمالا ناشی از اثرات کروم بر مغز می باشد. مطالعه دیگری نشان داد که دوز 600 تا 1000 میکروگرم کروم می تواند در افراد مبتلا به اختلال پرخوری یا افسردگی، اثرات خوبی در مهار ولع و احساس گرسنگی داشته باشد. این مطالعات محدود بوده است و برای تایید این اثرات نیاز به مطالعات بیشتری است.

آیا کروم به کاهش وزن کمک می کند؟
برخلاف نقش کروم در متابولیسم مواد مغذی و اثر بر رفتارهای غذایی مانند احساس گرسنگی و ولع غذا خوردن، این ماده نقش کلیدی در کاهش وزن ندارد. در مطالعه ای مصرف روزانه 1000 میکروگرم کروم پیکولینات به مدت 3 تا 4 ماه، کاهش وزنی اندک و در حد 1 کیلوگرم نشان داد. مطالعات دیگری نیز نشان دادند که مکمل های کروم تاثیر مثبتی بر تغییر ترکیب بدنی و مقدار بافت چربی ندارد، حتی همراه با ورزش!!!

آیا کروم پیکولینات ایمن است؟
مطالعات بی شماری اثرات کروم را بر کنترل قند خون و کاهش وزن بررسی کرده اند، با این حال سوالی که پیش می آید این است که مصرف بیش از حد کروم می تواند مضر باشد؟
به دلیل محدود بودن اطلاعات موجود، حداکثر مقدار مجاز برای مصرف روزانه مکمل کروم پیکولینات تعیین نشده است، اما بدین معنی نیست که می توان هر مقداری از این نوع مکمل را استفاده کرد. در دوزهای متداول، عوارض جانبی نادر است. اما مقادیر بالای کروم پیکولینات می تواند رادیکال های آزاد هیدروکسیل در بدن تولید کند که باعث آسیب به بدن می گردد. در مطالعه ای مصرف 1200 تا 2400 میکروگرم کروم پیکولینات در روز، باعث ایجاد مشکلات کلیوی جدی شد.
توصیه می شود افرادی که مشکلات کبدی و کلیوی دارند، با نظارت پزشک از مکمل های حاوی کروم استفاده نمایند.