وانادیوم چیست؟

وانادیوم (Vanadium) یک ملح معدنی ضروری با خاصیت آنتی دیابتیک می باشد که به دو فرم Vanadyl Sulfate و Vanadate در مکمل ها استفاده می شود. وانادیوم یک ماده معدنی بحث برانگیز در بین مکمل های ورزشی بوده که دارای اثر مثبتی بر روی عملکرد ورزشی می باشد. به مانند کروم (Chromium)، وانادیوم می تواند حساسیت سلول ها را به انسولین افزایش دهد و به همین دلیل آن را Insulin mimetic یا مقلد انسولین می نامند.

منابع غذایی و میزان جذب
مواد غذایی حاوی درصد بالایی وانادیوم در ترکیب خود شامل موارد زیر می باشند:
کلم، قارچ، جعفری، شوید، تربچه، اسفناج، فلفل سیاه، نخود فرنگی، گندم سیاه، هویج و صدف
حداکثر 5 % از وانادیوم جذب بدن می شود. بیشتر وانادیوم از طریق مدفوع دفع می شود. یک فرد به طور متوسط، 22 میلی گرم وانادیوم در بدن خود ذخیره دارد که  به ترتیب، استخوان، کبد، طحال و بافت های چربی بیشترین غلظت را دارا هستند.

 

مزایای وانادیوم (Vanadium) برای ورزشکاران:
1) می تواند بازسازی عضله  را بهبود بخشد.
2) استقامت ورزشکار را بالا می برد.
3) می تواند حجم عضله را با افزایش برداشت کراتین توسط عضلات ، افزایش دهد.
4) می تواند قدرت عضله را با ایجاد انقباضات شدید ، افزایش دهد. وانادیوم آنزیم سدیم-پتاسیم ATPase را مهار می کند. این آنزیم سدیم را به خارج دیواره ی سلولی و پتاسیم را به داخل سلول ها در قلب، عضلات نرم و اسکلتی هدایت می کند که در نتیجه ی آن سطح سدیم را پایین و سطح پتاسیم  را در داخل سلول ها بالا نگه می دارد. زمانی که این پمپ توسط وانادیوم مسدود می شود ، غلظت سدیم در داخل سلول ها افزایش پیدا کرده که به دنبال آن غلظت پتاسیم نیز افزایش پیدا می کند. با افزایش کلسیم در داخل سلول ها ، قدرت انقباضات را بخصوص در عضلات قلبی و عضلات نرم عروق و تا حدودی نیز در عضلات اسکلتی افزایش می دهد.

وانادیوم می تواند در موارد زیر نیز مثبت واقع شود
1) دیابت
شواهدی وجود دارد که دوز های بالای وانادیل سولفات (100 میلی گرم روزانه، معادل 31 میلی گرم وانادیوم المنتال) می تواند در افراد با دیابت نوع 2 که انسولین تزریق می کنند، قند خون را کاهش دهد.
2) سندروم مقاوم به انسولین
3) سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
4) کنترل وزن
5) استئوپورز (Osteoporosis)

برای مطالعه بیشتر: دیابت و افت قند خون

دوز مورد استفاده:
10میلی گرم وانادیل سولفات معادل 2 گرم وانادیوم می باشد. بدن انسان حاوی 20 تا 25 میلی گرم وانادیل سولفات می باشد.
حداکثر دوز مجاز برای مصرف وانادیوم 1.8 میلی گرم توصیه شده است. دوز های بالاتر از این مقدار می تواند باعث ایجاد مسمومیت گردد.

عوارض شایع:
عوارض شایع از دوزهای بالای وانادیوم (Vanadium) شامل:
1) درد شکم
2) تهوع
3) اسهال
4) نفخ
5) سبز شدن رنگ زبان
6) کاهش میزان انرژی

تداخلات:
وانادیوم در موارد زیر نباید استفاده شود:
1) بیماری های کلیوی
2) بیماری های کبدی
3) آنمی
4) در سیستم ایمنی تضعیف شده به مانند HIV
5) سطوح بالای کلسترول
6) لکوپنی (کاهش تعداد گبلوبول های سفید)
7) عفونت ها

مصرف با داروهای زیر می تواند سبب ایجاد تداخلات دارویی گردد:
1) انسولین و دارو های آنتی دیابتیک: وانادیوم می تواند اثر آنها را بالا ببرد.
2) دیگوکسین: وانادیوم می تواند اثر آن را بالا ببرد.
3) ضدانعقادها: وانادیوم می توانداثر آنها را بالا ببرد و ریسک خونریزی را افزایش دهد.
4) مهار کننده های MAO: این دسته داروهای ضدافسردگی ، اثر وانادیوم را مهار می کنند.
5) منیزیم: وانادیوم می تواند سطوح خونی منیزیم را افزایش دهد.