آنابولیک استروئید ها و عوارض ناشی از مصرف آنها (قسمت اول)

 آنابولیک استروئیدها، فرم سنتتیک هورمون مردانه تستسترون می باشند. 2 اثر مشخص و اصلی روی بدن دارند.
- اثرات آنابولیکی یا همان ساخت عضله
- اثرات آندروژنیکی یا همان افزایش هورمون مردانه
با مشاهده اثرات افزایش حجم و قدرت، مصرف آن در ورزش بالا رفت. به طوری که امروزه به ندرت ورزش قدرتی می توان یافت که استروئید در آن دخیل نباشد. 
تهیه ی استروئید ها به روش های غیر قانونی، سبب شده که این مواد در همه جا به راحتی یافت شود. امروزه بزرگترین مصرف کننده های استروئید ها، افرادی می باشند که در زمینه ی زیبایی فعالیت می کنند.
استروئیدهای آنابولیک با کورتیکواستروئیدها (پردنیزولون و کورتیزول) که در درمان آسم، مشکلات پوستی و یا به عنوان ضد التهاب استفاده می شوند، متفاوتند. کورتیکواستروئیدها اثرات ساخت عضله و یا افزایش هورمون مردانه را ندارند. منظور از واژه استروئید همان استروئید آنابولیک می باشد.

ساخت تستسترون:
تستسترون قادر است از بیضه ها، غده ی آدرنال، تخمدان و حتی جفت نیز ترشح شود. طی فرایندهای پیچیده انجام گرفته در سلول های مترشحه استروئید، از تستسترون کلسترول سنتز می شود. دستور اولیه جهت تشکیل تستسترون ابتدا از هیپوتالاموس صادر می شود (بخشی از مغز که بسیاری از هورمون ها در آنجا تولید می شود).
غده ی هیپوتالاموس، GnRH را آزاد می کند که توسط عروق به غده ی هیپوفیز منتقل می شود. با انتقال آن به غده ی هیپوفیز، LH آزاد شده که سرانجام وارد خون می شود. در نهایت به بیضه ها (جائیکه سلول های لایدیگ، تستسترون را از کلسترول به وجود می آورند) انتقال پیدا می کند.

بیشتر بخوانید: 8 روش طبیعی جهت افزایش سطح تستسترون بدن

بعد از تشکیل، تستسترون وارد جریان خون شده که بخش اصلی آن با پروتئین باند شده و به همین فرم در بدن جا به جا می شود. تنها فرم آزاد تستسترون، فرم فعال می باشد. فقط 1 تا 3 % تستسترون کل در خون قادر است با رسپتورهای موجود در بافت  پیوند برقرار کند.
زمانی که سطح تستسترون خون بالا رود، طی یک مکانیسم فیدبکی، ترشح GnRH و بالطبع LH کاهش پیدا کرده و سطح تستسترون کاهش پیدا می کند. بطور میانگین میزان تولید تستسترون در آقایان در روز، 7 میلی گرم می باشد.
زمانی که تستسترون وارد سلول می شود، ابتدا به (5-DHT) تغییر پیدا می کند. مرحله ی بعد، پیوند هورمون با یک گیرنده ی آندروژنی (AR) در داخل سلول می باشد تا به درون هسته سلول که فعالیت های اصلی جهت ساخت عضله در آنجا رخ می دهد، منتقل شود. با فعال کردن ژن های خاص، پروتئین بخصوص ساخته می شود. سرانجام به سیتوپلاسم سلول منتقل شده تا بتواند فعالیت خود را انجام دهد.

استروئیدها چگونه عمل می کنند:
- مغز، نشانه های شیمیایی را به بیضه ها منتقل می کند  و دستور ساخت تستسترون را به آنها می دهد.
- بیضه ها، تستسترون را تولید کرده و آن را به درون خون آزاد می کنند.
- بعد از آنکه وارد جریان خون شدند، آنابولیک استروئیدها به مانند تستسترون طبیعی عمل کرده و به تستسترون تولید شده توسط بیضه ها اضافه می شوند.
- تستسترون خود را به سلول های عضلانی متصل کرده و سبب افزایش رشد می شود.
- تستسترون به رسپتورها در سلول های مختلف متصل شده و سبب ایجاد اثرات مختلف در بدن می شوند.
- مغز، مقدار تستسترون موجود در خون را طی یک سیستم فیدبکی جدا کرده و میزان تولید شده را تنظیم می کند.

زمانی که دوره استروئید به اتمام می رسد، عمل عکس رخ می دهد و میزان کاتابولیسم افزایش پیدا می کند. این می تواند دلیلی برای کاهش وزن که در برخی مصرف کننده ها در انتهای دوره دیده می شود باشد.
بعد از متابولیزه شدن استروئید در هسته سلول، از سلول به کبد منتقل شده و در آنجا تغییر می کند. سپس به درون ادرار یا صفرا ترشح می شود. البته محل ترشح در استروئیدهای مختلف می تواند متفاوت باشد و این ترکیبات هستند که در تست دوپینگ ورزشی قابل تشخیص می باشند. تستسترون به سرعت توسط کبد نابود می شود که سبب می شود ماده بی اثر شود. جهت مصرف خوراکی تستسترون، یک گروه شیمیایی به مولکول اضافه شده تا از معده جذب شود و اجازه می دهد تا تستسترون از آسیب کبدی در امان بماند. همچنین سبب می شود که مدت زمان اثر تستسترون بر روی سلول های عضلانی افزوده شود.

استروئید ها چگونه مصرف شوند:
اگر شخصی به دنبال استفاده از استروئید می باشد، لازم است که ابتدا از مزایا و بخصوص عوارض جانبی آنها آگاهی کافی داشته باشد. آنچه مهم است، مصرف کننده نباید انتظارات غیر واقعی داشته باشد و بداند که با یک دوره مصرف، مطمئنا حجم ثابت نخواهد گرفت. هر ورزشکاری با توجه به سابقه ی ژنتیکی می تواند با شخص دیگر متفاوت باشد. تمرین کردن، رژیم غذایی، بیماری و استرس ، هر کدام به نوبه ی خود می تواند میزان پاسخ گویی به استروئید را مشخص کنند.
استروئید ها معمولا در یک دوره (Cycle) و معمولا به فرم چند دارویی استفاده می شوند. چرخه (Cycle) نیز به شکل استفاده از استروئید گفته می شود که در طی چند هفته مورد استفاده قرار می گیرد.

یک فاکتور مهم، توزیع شدن گیرنده های آندروژنی در عضله می باشد. بطور کلی توزیع رسپتور ها از یک قاعده ی کلی پیروی نمی کند ولی عمده آن در قسمت بالا تنه متمرکز شده لذا بیشترین تاثیر در دست و پاها رخ خواهد داد. مقدار این گیرنده ها با رشد عضله افزایش پیدا می کند و به این دلیل است که ورزشکاران در دوره ی دوم حجم قابل ملاحظه ای دریافت می کنند.
یک برنامه ی تمرینی حجم گیری، سبب افزایش قدرت و افزایش حجم عضله می شود. استفاده از استروئید، زمانی باید شروع شود که ورزشکار تغییری در حجم نمی بیند، بدین معنی که افزایشی در قدرت و وزن در حین تمرین های سنگین دیده نمی شود.
اهمیت رژیم غذایی نباید نادیده گرفته شود و باید حاوی کربوهیدرات کافی جهت انجام تمرین ورزشی باشد. عضله جهت رشد نیازمند پروتئین می باشد ولی نمی تواند بدون سوخت کافی که همان کربوهیدرات می باشد، به طور موثر کار بکند. کربوهیدرات آب را به درون عضله منتقل می کند و این امر سبب افزایش حجم عضله می شود.

میزان مصرف:
هیچ تحقیق علمی صورت نگرفته که میزان دقیق مصرف استروئید در یک برنامه تمرینی را نشان دهد. اطلاعات داده شده معمولا مربوط به استروئیدها در درمان دارویی بوده و در نتیجه این مقدار مربوط به تمرین های ورزشی نمی باشد. مهم است که بدانید اگر حجم با دوز بالای استروئید ایجاد شود، به این مفهوم نمی باشد که دوز مورد نظر، دوز صحیح می باشد. بسیاری از دوزهای بالا همان اثر استروئید با دوزهای پایین را ایجاد می کنند. البته مقادیر بالا با پخش شدن در بدن، قبل از تخریب در کبد، عوارض جانبی را ایجاد کنند.

مهمترین فاکتور در حجم گیری، ترکیب یک رژیم صحیح و یک برنامه ی تمرینی مناسب می باشد.
"افزایش دوز استروئید آنابولیک، اثرات ساخت عضله را افزایش نمی دهد ولی می تواند شدت عوارض جانبی را بالا ببرد"

مدت زمان مصرف:
مصرف طولانی مدت استروئید آنابولیک ها، منجر به افزایش وزن و قدرت عضله بیشتر نمی شود. برخی از ورزشکاران، نسبت به استروئید، پاسخ سریع می دهند و در برخی دیگر تا 3 هفته طول می کشد تا اثر خود را نشان دهند. معمولا میزان اثرگذاری تا 6 الی 8 هفته به طول می انجامد. در این هفته ها اثراتشان ثابت مانده و مصرف استروئید بیشتر، عملا اثرگذاری چندانی نخواهد داشت.

بعد از آنکه گیرنده های استروئیدی اشباع شدند، حجم دیگر افزایش نمی یابد. توصیه می شود که دوره مصرف را بیش از 6 الی 8 هفته ادامه ندهید. اگر در این بازه ی زمانی، حجم عضله مناسبی به دست نیاورید، علت به دلیل کم بودن میزان استروئید نمی باشد. بلکه دلیل عمده می تواند به رژیم غذایی و تمرین ورزشی مربوط باشد.

فاصله زمانی لازم جهت آغاز دوره جدید:
پاسخ سوال پیچیده می باشد. بسیاری از ورزشکاران بعد از یک دوره مصرف استروئید، وزن کم می کنند. برخی ورزشکاران، در حین دوره در عضلاتشان احتباس آب صورت می گیرد و زمانی که مصرف استروئیدها کاهش پیدا می کند، این آب از سلول ها دفع شده و وزن بتدریج در چند هفته کاهش پیدا می کند.
در صورتی که تصمیم به استفاده دوباره دارید، بهتر است قبل شروع مصرف، تمامی جوانب مسئله بررسی شود. هر چه سریعتر دوره جدید شروع شود، وزن حاصله کمتر خواهد بود. در یک ورزشکار با دوره تمرینی سنگین، بهتر است که فاصله زمانی بین دوره اول با دوره ی جدید، با مدت زمان دوره اول که به اتمام رسیده برابری کند. این روش سبب می شود تا بدن از عوارض دوره ی قبل پاک سازی شود.

در قسمت دوم این مقاله به عوارض مصرف استروئید می پردازیم.