گیاه آویشن

گیاه آویشن رسمی با نام علمی Thymus vulgaris از خانواده نعناع، به صورت درختچه ای کوتاه و پرشاخه است که شاخه های علفی آن پوشیده از برگ های متقابل و نازک می باشد. از کنار این برگ ها در قسمت فوقانی ساقه، گل های سفید ریزی به صورت چتری و منفرد می رویند. این گیاه در برخی از نقاط ایران کشت می شود و اندام دارویی آن تمام بخش های هوایی گیاه است.

ترکیبات شیمیایی
روغن فرار حاوی تیمول و کارواکرول، ترپنوئیدها، فلاوونوئیدها، کافئیک اسید و رزمارینیک اسید، ساپونین 

اثرات
• ضد باکتری 
• ضد التهاب 
• خلط آور و ضد سرفه
• ضد اسپاسم نایژه ها 

موارد مصرف 
• درمان التهاب دهان، سرفه، ترشحات تنفسی، برونشیت و سیاه سرفه 
• بهبود دهنده هضم و کرامپ 
• برطرف نمودن بوی بد دهان 
• رفع عفونت باکتریایی 

موارد مصرف در طب سنتی و عامه 
• به عنوان مسکن، قاعده آور، آنتی سپتیک و ضد چرک استفاده می شود. 
• به طور سنتی در درمان التهاب مزمن معده، التهاب لوزه و التهاب حنجره به کار گرفته می شود.
• درمان شب ادراری کودکان و اسهال کودکان 
• بهبود آسم

منع مصرف 
• افراد دارای حساسیت به گیاهان خانواده نعناع، باید از مصرف آن خودداری نمایند 
• بیماران دارای نارسایی احتقانی قلب، انتروکولیت و گاستریت نیز نباید از آن استفاده نمایند
• افراد مبتلا به فشار خون بالا و صرع 

برای مطالعه بیشتر درباره خواص ریحان بخوانید.

مصرف در دوران بارداری
به دلیل اثرات قاعده آور، مصرف آن در دوران بارداری ممنوع است. 

مصرف در دوران شیردهی 
با توجه به نبود مستندات علمی بهتر است با احتیاط مصرف شود.

مصرف در کودکان 
مصرف گیاه در کودکان عارضه جانبی خاصی ایجاد نمی کند. 

احتیاط 
• بیماران حساس به خانواده نعناع، باید زیر نظر پزشک فرآورده های آویشن را مصرف نمایند.
• بیماران حساس به کرفس ممکن است حساسیت متقاطع به آویشن داشته باشند. 
• روغن آویشن سمی است و باید با احتیاط مصرف شود. از این روغن نباید به صورت خوراکی استفاده شود، بلکه تنها به حالت رقیق شده با دیگر روغن های حامل مناسب و به شکل موضعی مصرف شود.
• در بیماران کبدی و نقص تیروئید، فرآورده های حاوی گیاه باید با احتیاط مصرف شود.
• مصرف طولانی مدت یا دوز بالای تیمول، کارواکرول و فراورده های آویشن مثل تنتور و روغن تقطیر شده می توانند سمی باشند.
• در بیماران دچار تحریک گوارشی، به علت اثرات تحریک کنندگی گوارشی باید با احتیاط مصرف شود.
• علایم سمیت با تیمول شامل تهوع، استفراغ، درد معده، سردرد، گیجی، تشنج، کما، کلاپس قلبی و تنفسی می باشند.

اثرات جانبی
• روغن آویشن محرک غشای مخاطی و پوست است. 
• تیمول موجود در برخی از خمیر دندان ها می تواند التهاب لب و زبان را به همراه داشته باشد.
• اسانس آویشن در فرآورده های استحمام می تواند منجر به افزایش دمای بدن و التهاب گردد.
• مصرف خوراکی آویشن و اسانس آن ممکن است سوزش معده، تهوع، استفراغ، اسهال و تحریک گوارشی ایجاد نماید.