رپورتاژ- منیزیم یک ماده معدنی ضروری

منیزیم یک ماده معدنی ضروری در تغذیه انسان ها می باشد که عملکردهای بیولوژیکی بسیار وسیعی دارد و در بیش از 300 واکنش متابولیک شرکت می کند. حدود 60% منیزیم کل بدن در استخوان ها قرار دارد. وجود این ماده برای انجام فرآیندهای بیولوژیکی اصلی مانند تولید انرژی سلولی، تولید اسیدهای نوکلئیک و پروتئین ها ضروری می باشد. 
بر اساس مطالعات اپیدمیولوژیک با شرکت تعداد زیادی از افراد جامعه در کشورهای مختلف، بیش از 60 درصد افراد جامعه کمتر از 50 درصد نیاز روزانه منیزیم را از طریق تغذیه دریافت می نمایند، معاینات و مطالعات نشان می‌دهند که فقر منیزیم در بدن و یا حتی کمبود آن اغلب به درستی تشخیص داده نمی‌شود، بنابراین دریافت منیزیم کافی از طریق مکمل ها برای پیشگیری و بهبود اختلالات فوق توصیه می شود.

علائم و نشانه های کمبود منیزیم 
سردردهای میگرنی، افسردگی، تحریک پذیری (حساس بودن)، توهم، ضعف عضلانی، سفتی عضلات، افزایش فشارخون، تهوع و استفراغ، اسهال، اسپاسم عمومی عضلانی، تشنج های موضعی و عمومی، از دست دادن هماهنگی بین ارگان های مختلف بدن، نامنظمی ضربان قلب، اختلالات پتاسیم و کلسیم، کرامپ های عضلانی، انقباض عروق قلبی، عروق مغزی، بدخوابی و بی خوابی.

عوارض کمبود منیزیم
- افسردگی
- تشدید حمله های صرعی
- تشدید و ازدیاد تعداد حمله های میگرنی
- تشدید آترواسکلروزیس و ایجاد زخم های داخل عروق کوچک و متوسط
- کاهش کلسترول خوب (HDL) و افزایش کلسترول بد (HDL)
- استرس و بی قراری
- تشدید دیابت نوع 2
- ایجاد آب مروارید
- کاهش تمرکز و ضعف حافظه

چه کسانی باید مکمل منیزیم دریافت کنند
کمبود منیزیم در مادران باردار و شیرده، بیماران دیابتی، افراد با اختلالات جذب، افراد مسن، مصرف کنندگان الکل، پرکاری تیروئید و مصرف کنندگان برخی داروها مثل داروهای مدر بطور بسیار شایع وجود داشته و سبب بروز عوارض و اختلالات مهم می شود. 

مادران باردار و شیرده
نیاز به منیزیم در خانم های باردار و شیرده تا 40 درصد افزایش می یابد و تامین آن توسط مکمل های تغذیه ای توصیه می شود. در دوره بارداری دفع منیزیم از طریق ادرار نیز افزایش می یابد. مصرف مناسب منیزیم در خانم های باردار منجر به اثرات ذیل می شود: 
- کاهش درد زایمان؛ مصرف منیزیم از ابتدای زمان بارداری منجر به کاهش درد زایمان و دوره بستری و نقاهت بعد از زایمان می شود.
- کمک به کنترل دیابت دوران بارداری 
- کمک به کنترل و کاهش فشار خون دوره بارداری 
- منیزیم از گرفتگی عضلات پیشگیری و شدت آن را کاهش می دهد.
- بهبود یبوست: یبوست یکی از عوارض شایع بارداری است و منیزیم (بیومگنلیت) از محصولات مجاز برای مصرف در دوره بارداری می باشد که مصرف طولانی مدت آن ایجاد عادت و وابستگی نمی کند (بر خلاف محصولات برگ سنا که در دوره بارداری منع مصرف داشته و مصرف بلند مدت آن توصیه نمی شود).
- تنش های عصبی را رفع و سردردهای میگرنی را درمان می نماید.
- پیشگیری و درمان افسردگی بعد از زایمان: مطالعات نشان داده است که خانم ها پس از زایمان دچار افسردگی می شوند (40% در بارداری خود خواسته و 50% در بارداری ناخواسته)، با مصرف منیزیم از وقوع این افسردگی می توان پیشگیری کرد.
- مصرف مداوم منیزیم کمک به رشد و سلامت جنین کرده و از مرگ و میر جنین در طول بارداری و بچه بعد از تولد پیشگیری می کند. 

توصیه کلی: خانم های باردار از روز اول بارداری روزانه 240 الی 480 میلی گرم منیزیم مصرف نمایند و در دوران شیردهی هم ادامه دهند.

افراد دارای دیابت نوع 2
- در دیابت نوع 2، نیاز به منیزیم افزایش یافته، غلظت خونی منیزیم کاهش و ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن تقلیل پیدا می کند. 
- مصرف منیزیم به صورت بلند مدت منجر به پیشگیری از نوروپاتی و نفروپاتی و محافظت از عروق انتهایی در بیماران دیابتی می شود.
- منیزیم باعث کاهش مقاومت به انسولین در دیابت نوع 2 و سایر بیماری های مرتبط با انسولین می شود.
- مصرف منظم منیزیم باعث کاهش چشمگیر قند ناشتا در بیماران دیابتی نوع 2 می شود.
- ارتباط مستقیم بین فقر منیزیم و دیابت، فشار خون و شرایط پیش دیابتی وجود دارد.
- افسردگی در بیماران دیابتی (تا 70% در خانم ها و 6% آقایان) شایع می باشد، مصرف منیزیم این عارضه را مرتفع می نماید.

افراد مسن
- منیزیم باعث بهبود خواب، افزایش زمان خواب و بهبود مشکلات مرتبط با خواب می شود.
- از پوکی استخوان پیشگیری می کند.
- از آلزایمر جلوگیری و یا آن را تعویق می اندازد.

خانم های یائسه
مصرف منیزیم علائم PMS را بهبود می بخشد.

افراد چاق
- مصرف منیزیم از فعال شدن ژن چاقی پیشگیری می کند.
- مصرف منیزیم می تواند از تشکیل چربی های شکمی و همچنین رفع چربی های این ناحیه کمک کند.

افراد با نقص سیستم ایمنی و مبتلا به سرطان
- منیزیم به تقویت سیستم ایمنی کمک می کند.
- منیزیم ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن را افزایش می دهد.
- با توجه به شیوع زیاد افسردگی در بیماران سرطانی، مصرف منیزیم برای رفع این مشکل توصیه شده است.

سنگ کلیه
- منیزیم نقش مهمی در پیشگیری و دفع سنگ کلیه دارد.
- سیترات موجود در بیومگنلیت (منیزیم سیترات) باعث حل شدن و دفع سنگ کلیه می شود.
- کمبود منیزیم منجر به تشکیل سنگ کلیه می شود.

یبوست مزمن
- منیزیم سیترات (بیومگنلیت) برای پیشگیری و درمان یبوست مزمن موثر است.
- منیزیم ایجاد عادت و وابستگی در روده نمی کند و به صورت بلند مدت قابل مصرف می باشد.
- مصرف منیزیم در یبوست دوره بارداری و شیردهی مجاز بوده و توصیه شده است.

بیماران مبتلا به آسم
منیزیم باعث شل شدن عضلات و بافت نایژه ها شده و به بهبود آسم کمک می کند.

خانم های دارای سندرم تخمدان پلی کیستیک PCO
- منیزیم در افراد مبتلا به PCO باعث رفع مقاومت به انسولین می شود و افراد PCO باید منیزیم بیشتری دریافت نمایند.
- منیزیم در افراد PCO باعث کاهش هورمون های مردانه و پیشگیری از چاقی می شود.

خانم های که داروهای ضد بارداری مصرف می کنند
داروهای ضد بارداری باعث افزایش دفع کلیوی منیزیم شده و منجر به فقر خونی منیزیم می شود.
این داروها باعث کاهش منیزیم خون می شوند و توصیه می شود کسانی که این داروها را مصرف می کنند از مکمل های منیزیم مصرف نمایند:
- داروهای مهار کننده پمپ اسید معده مثل امپرازول و  پنتوپرازول
- دیگوکسین
- داروهای مدر لوپ

چه مکمل منیزیمی مناسب تر است
نمک آلی منیزیم مثل منیزیم لاکتات، منیزیم گلیسینات و منیزیم سیترات جذب بهتری نسبت به بقیه دارند و منیزیم کلراید نیز جذب قابل توجهی دارد. کمترین جذب منیزیم از اکسید منیزیم اتفاق می افتد که تقریبا 4% منیزیم آن جذب می شود.
منیزیم موجود در مکمل بیومگنلیت از نوع ملح آلی سیترات بوده و با فراهمی زیستی (جذب گوارشی) 90 درصدی، بهترین منبع تامین منیزیم شناخته شده است. 
منیزیم سیترات (بیومگنلیت) در کنار جذب تقریبا کاملی که دارد بهترین اثر را در بهبود یبوست و بالاترین اثربخشی را در پیشگیری و دفع سنگ کلیه دارد (به دلیل داشتن سیترات) و همچنین فاقد تحریکات گوارشی می باشد.

برای خرید و مشاهده مکمل بیومگنلیت منیزیم سیترات اینجا کلیک کنید.

میزان مورد نیاز منیزیم بدن
بدن یک بزرگسال روزانه 300 تا 400 میلی گرم منیزیم نیاز دارد اما این نیاز در مواردی چون فشار و بار سنگین امور روزمره، استرس، دوران پس از پشت سر گذاشتن یک بیماری، حاملگی، شیردهی و حتی در دوره رشد افزایش می‌یابد. نیاز روزانه به منیزیم در رده های سنی مختلف تا 350 میلی گرم، برای خانم های باردار و شیرده تا 400 میلی گرم و برای افراد بالای 50 سال نیز تا 400 میلی گرم توصیه شده است. 

چند گزارش موردی راجع به منیزیم
مطالعات دانشگاه اشتوتگارت هوهنهایم بر روی 5 هزار و 500 بیمار دیابت نشان می‌دهد که از میان این تعداد، صرفا 11 درصد از مصرف کنندگان انسولین و 15 درصد از بیمارانی که ضرورتی به مصرف انسولین نداشتند، میزان کافی منیزیم در بدن داشتند. این در حالیست که این کمبود می‌تواند برای روند بیماری آنها، پیامدهای شدیدی همراه داشته باشد. بیماران دیابت مقدار زیادی از منیزیم را از طریق کلیه‌های خود دفع می‌کنند. در حالی که منیزیم تاثیر انسولین در بدن را نیز بهتر می‌کند، کمبود این ماده معدنی نه تنها شرایط برای دیابت را تشدید می‌کند، بلکه حتی آسیب‌های بعدی نگران کننده از جمله ناراحتی‌های متابولیسم در قلب و رگ‌های خونی را نیز تشدید می‌کند. 

پژوهشگران در این تحقیقات، عادات غذایی و وضعیت سلامتی بیش از 35 هزار خانم بین 55 تا 69 سال را به مدت 16 سال بررسی کردند. ریسک و خطر برای سرطان روده در خانم‌های با بیشترین میزان مصرف منیزیم، 27 درصد نسبت به آنهایی که منیزیم کافی مصرف نکرده بودند، کاهش یافت. پژوهشگران احتمال می‌دهند که منیزیم از رشد غیر کنترل شده سلول‌ها در بافت روده جلوگیری می‌کند و مصرف روزانه 300 تا 400 میلی گرم این ماده برای کاهش ریسک سرطان روده را توصیه می‌کنند. 

از سوی دیگر در مبتلایان به بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا، ناراحتی‌های گردش خون، آرتریوزکلروس، ضعف ماهیچه ها، ضعف قوای بدنی و راندمان، عصبانیت و افسردگی نیز اغلب یک کمبود پنهانی منیزیم مشاهده می ‌شود. 
پیدایش سر دردهای میگرنی، کاهش سعه صدر و مدارا در برابر استرس، کاهش توانایی کار و راندمان، افزایش احساس کوفتگی و خستگی، پرش در ناحیه دهان و ابروها از جمله نتایج این فقر و کمبود در بدن هستند. مصرف روزانه تا 700 میلی‌گرم منیزیم برای پیشگیری و درمان مشکل آفرین نیست و این مقدار برای کلیه‌های سالم زیاد نیست و مقدار مازاد آن دفع می‌شود. صرفا در موارد اندکی از جمله وجود ناراحتی‌های مزمن کلیوی، مصرف بیش از اندازه منیزیم مشکل آفرین خواهد بود و باعث اسهال می‌شود اما این وضعیت به محض کاهش مقدار مصرف منیزیم مجددا از بین می‌ رود. 

به علاوه برای پیشگیری از سکته مغزی، دردهای ماهیچه ای، عصبانیت و افسردگی می‌تواند تجویز روزانه مقدار منیزیم را 200 تا 400 میلی گرم و احتمالا حتی تا 700 میلی گرم افزایش داد.