آیا می دانستید بیوتین به تقویت پوست و مو و ناخن کمک می کند؟ درباره این ویتامین در این مقاله بیشتر بخوانید.
نویسنده: دکتر الهه عبدالهی
تحریریه داروکده
آخرین به روزرسانی:
12 فروردین 1397
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
12 فروردین 1397
69K
همه چیز درباره بیوتین یا ویتامین B7
آنچه در این مقاله میخوانید:
بیوتین چیست؟
بیوتین در چه مواد غذایی وجود دارد؟
مکانیسم اثر بیوتین
علائم کمبود بیوتین
چه افرادی در معرض خطر کمبود بیوتین هستند؟
فواید بیوتین بر سلامتی بدن
تداخل مصرف بیوتین با تست های آزمایشگاهی
تداخلات دارویی بیوتین
سوالات متداول در مورد بیوتین
بیوتین، ویتامینی محلول در آب از گروه ویتامین های خانواده B است. این ویتامین همچنین با نام های ویتامین B7، ویتامین H، ویتامین Bw، فاکتور X و ... شناخته می شود.
بیوتین کمک می کند تا بدن برخی مواد غذایی را که مصرف می کند به انرژی تبدیل کند. همچنین این ویتامین نقش مهمی در سلامت پوست، مو و ناخن دارد. جدول زیر مقادیر توصیه شده برای مصرف بیوتین در روز را نشان می دهد:
*Adequate Intake (AI)
بیوتین در مقادیر کم در بسیاری از غذاها وجود دارد. با این حال، مقدار بیوتین موجود در غذاها در مقایسه با سایر ویتامین های گروه B نسبتا پایین می باشد. زرده تخم مرغ، جگر، تخمه آفتابگردان، محصولات حاوی سویا و بادام منابع خوبی از بیوتین هستند. مخمر آبجو یکی از غنی ترین منابع بیوتین و سایر ویتامین های گروه B است. باکتری های مفیدی که در روده وجود دارند نیز می توانند بیوتین تولید کنند.
بیوتین در بیوسنتز اسیدهای چرب، گلوکونئوژنز، تولید انرژی، متابولیسم اسیدهای آمینه های شاخه دار (L- لوسین، L- ایزولوسین و L-والین) و سنتز نوکلئوتیدهای پورین نقش دارد.
بیوتین کوفاکتور ضروری برای چندین کمپلکس آنزیمی کربوکسیلاز در پستانداران می باشد که همه این آنزیم ها در متابولیسم لیپیدها، اسیدهای آمینه و کربوهیدرات ها نقش دارند. این آنزیم ها شامل:
- Acetyl-coenzyme A (CoA) carboxylase (ACC)
- Pyruvate carboxylase (PC)
- Propionyl CoA carboxylase (PCC)
- Methylcrotonyl CoA carboxylase (MCC)
بیوتین به عنوان حامل گروه CO2 بر روی سطح هر آنزیم عمل می کند. پس می توان این گونه نتیجه گرفت که بیوتین نقش ضروری در بسیاری از فرآیندها از جمله سنتز پروتئین و تکثیر سلول دارد.
تظاهرات بالینی کمبود بیوتین با عملکردهای متعدد 4 کربوکسیلاز وابسته به بیوتین توضیح داده می شود.
PC و PCC در چرخه کربس در میتوکندری دخیل هستند و در متابولسیم اسیدهای چرب و پروتئین های شاخه دار نقش دارند. این آنزیم ها اگزالواستات را به عنوان یک سوبسترا برای ساخته شدن گلوکز از منابع غیر قندی (گلوکونئوژنز) تولید می کنند. در کمبود بیوتین تولید اگزالواستات مختل می شود و گلوکونئوژنز در کبد و کلیه مختل می شود. علاوه بر این کاتابولیسم اسیدهای چرب نیز مختل شده و سبب تجمع پروپونیل-کوآ می شود.
آنزیم ACC برای طویل سازی اسیدهای چرب ضرورری است. اختلال در سنتز اسیدهای چرب منجر به تظاهرات پوستی کمبود بیوتین مانند درماتیت سبورئیک و طاسی می شود.
آنزیم MCC برای متابولیسم اسید آمینه لوسین ضروری است.
علائم کمبود بیوتین شامل نازک شدن موها (عموما با ریزش مو یا از دست دادن رنگ مو)، بثورات پوسته دار قرمز اطراف چشم، بینی و دهان می باشد. علائم سیستم عصبی افسردگی، خستگی، توهم و سوزن سوزن شدن دست ها و پاهاست.
بیوتین موجود در غذاها متصل به پروتئین است و بعد از فعالیت آنزیم بیوتینیداز در روده آزاد شده و می تواند جذب شود. افراد مبتلا به این نوع اختلال ژنتیکی علی رغم مصرف نرمال بیوتین، کمبود بیوتین دارند چون نمی توانند این ویتامین را از غذا آزاد کنند. درمان در این افراد باید از ابتدای تولد صورت گیرد.
مصرف مداوم الکل جذب بیوتین را مهار می کند. غلظت سرمی بیوتین در 15 درصد افرادی که به طور مزمن از الکل استفاده می کنند پایین است.
حداقل در یک سوم زنان باردار کمبود بیوتین مشاهده شده است. اگر چه مقدار توصیه شده بیوتین در بارداری تغییر نمی کند اما ممکن است به دلیل اینکه مقداری بیوتین اضافی در جنین مصرف می شود، کمبود خفیفی در مادر ایجاد شود.
سفیده تخم مرغ خام حاوی ماده ای به نام آویدین است که به بیوتین متصل می شود و از جذب آن جلوگیری می کند. مصرف روزانه 2 یا بیشتر تخم مرغ پخته نشده برای چندین ماه سبب کمبود بیوتین و بروز علائم آن می شود.
به استثنای مواردی که واقعا کمبود بیوتین وجود دارد، بسیار بعید به نظر می رسد که مصرف بیوتین اضافی چه از طریق رژیم غذایی چه از طریق مکمل های بیوتن و یا چه از طریق موضعی مانند شامپوهای حاوی بیوتین بتواند در رشد موها موثر باشد. به عبارت دیگر درست است که کمبود ویتامین B7 می تواند باعث ریزش مو شود، اما بعید است که مصرف بیوتین اضافی زمانی که مقدار بیوتین بدن طبیعی باشد بتواند از ریزش موها جلوگیری کند.
در افرادی که شکنندگی ناخن دارند مصرف قرص بیوتین می تواند ضخامت ناخن ها را افزایش دهد.
تحقیقات جدید نشان می دهد که دوزهای بالای بیوتین (300 mg/day) می تواند ناتوانی ناشی از MS را بهبود ببخشد. در مطالعه ای 91.3% بیمارانی که MS پیشرفته اولیه یا ثانویه داشتند اعلام کردند که علائم آنها بهتر شده است. پاسخ به درمان 8-2 ماه پس از شروع درمان ایجاد شد. از آنجا که بیوتین برای سنتز اسیدهای چرب و تولید انرژی ضروری است پیشنهاد می شود با 2 مکانیسم می تواند در بیماری MS موثر باشد:
- دوز بالای بیوتین ممکن است سبب افزایش تولید میلین و دوباره میلینه شدن آکسون شود.
- دوز بالای بیوتین می تواند هیپوکسی آکسون را از طریق افزایش تولید انرژی کاهش دهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله (آیا بیوتین می تواند به درمان MS کمک کند؟) مراجعه کنید.
به نظر نمی رسد بیویتن به تنهایی بتواند قند خون را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 تحت تاثیر قرار دهد. اما شواهدی وجود دارد که ترکیب بیوتین و کروم ممکن است قند خون را در افرادی که دیابتشان توسط دارو کنترل نشده است کاهش دهد. سایر شواهد نشان می دهند که ترکیب بیوتین و کروم می توانند نسبت ( تام کلسترول )/HDL ، LDL/HDL را در افراد مبتلا به دیابت نوع دو کاهش دهد.
برخی شواهد نشان می دهد که بیوتین می تواند نوروپاتی را در افراد مبتلا به دیابت کاهش دهد.
داده ها در این مورد ناکافی هستند. برخی مطالعات مصرف بیوتین در درمان درماتیت سبورئیک نوزادان را بی فایده دانسته اند.
مقادیر بسیار بالای بیوتین با تست های آزمایشگاهی که از تکنولوژی biotin-streptavidin استفاده می کنند، تداخل دارند. این تست ها عمدتا برای اندازه گیری مقدار هورمون ها (تیروئیدی، ویتامین D) و تست تروپونین (تشخیص سکته قلبی) می باشد.
گفته می شود مصرف mg 5-10 بیوتین در روز می تواند باعث ایجاد نتایج کاذب در تست های تیروئیدی شود. این اختلالات شامل پایین بودن کاذب TSH و بالا بودن T3 و T4 و TIBI می باشد که می تواند منجر به تشخیص اشتباه بیماری گریوز شود. تست های تیروئیدی حداقل باید 2 روز پس از قطع مکمل بیوتین تکرار شوند.
درمان با داروهای ضدتشنج (کاربامازپین، فنی توئین، فنوباربیتال، پیریمیدون) حداقل به مدت 1 سال باعث کاهش غلظت سرمی بیوتین می شود.
1. آیا مصرف بیش از حد ویتامین B7 (بیوتین) می تواند خطرناک باشد؟
هیچ گونه سمیتی در مصرف بیش از حد بیوتین گزارش نشده است. به دلیل این که این ویتامین محلول در آب است مقادیر اضافی آن از طریق کلیه دفع می شود. به همین جهت حداکثر میزان مجاز مصرف روزانه برای آن گزارش نشده است.
2. با کدام تست آزمایشگاهی کمبود بیوتین را تشخیص دهیم؟
تشخیص کمبود بیوتین عمدتا بر اساس یافته های بالینی است و به ندرت از تست های آزمایشگاهی استفاده می شود.
بیوتین (ویتامین B7) یک ماده مغذی ضروری است که به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارد و به عنوان یک مکمل غذایی در دسترس است. کمبود بیوتین نادر است، با این حال، اگر رخ دهد ممکن است منجر به بثورات پوستی، ریزش مو، سطح بالای کلسترول خون و مشکلات قلبی شود. برخی شرایط ممکن است نیاز شما به بیوتین را افزایش دهند...
پرسش و پاسخ
ثبت دیدگاه
پیام به صورت خصوصی ثبت گردد
مقالات مرتبط
مجله داروکده یک مجله اینترنتی است که شما را در امر آشنایی، تهیه و مصرف صحیح محصولات سلامت محور یاری میرساند.
استفاده از مطالب مجله داروکده فقط برای مقاصد غیرتجاری و با ذکر منبع و درج لینک بلامانع است . کلیه حقوق این مجله به وب سایت داروکده تعلق دارد