زگیل تناسلی در زنان یکی از شایعترین عوارض ویروس HPV است که می تواند به مشکلات جدی مانند سرطان دهانه رحم منجر شود. در این مقاله از مجله علمی داروکده با علل، علائم و روشهای پیشگیری و درمان زگیل تناسلی آشنا خواهید شد.
نویسنده: نیلوفر هراتی
تحریریه داروکده
آخرین به روزرسانی:
12 آذر 1403
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
12 آذر 1403
294
زگیل تناسلی در زنان
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، بهعنوان یکی از رایج ترین عفونت های منتقل شونده از طریق رابطه جنسی، هر ساله میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد. اگرچه این ویروس می تواند هم مردان و هم زنان را مبتلا کند، اما عوارض آن برای زنان به دلیل ارتباط مستقیم با بیماری هایی مانند سرطان دهانه رحم و عفونت های مکرر، از اهمیت بیشتری برخوردار است. در این مقاله، به بررسی جامع زگیل تناسلی در زنان، علل، علائم، و راهکارهای موثر برای پیشگیری و درمان آن خواهیم پرداخت تا اطلاعات کاملی برای مدیریت بهتر این بیماری در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.
آنچه در این مقاله می خوانید عبارت است از:
مدت زمان تقریبی مطالعه: 12 دقیقه
ویروسی شامل بیش از 200 نوع مختلف است که 40 نوع از آن نواحی تناسلی و بافت های مخاطی را درگیری می کنند. این ویروس از طریق تماس و رابطه جنسی منتقل شده و انواع جنسی آن از نظر پتانسیل ایجاد ضایعات پیش سرطانی و سرطان، به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
واکسن زگیل تناسلی که به عنوان واکسن پیشگیری از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) شناخته می شود، یکی از موثرترین روش ها برای جلوگیری از ابتلا به این عفونت شایع و پیامدهای مرتبط با آن در زنان است. این ویروس منتقله از تماس جنسی، می تواند منجر به بروز زگیل تناسلی و انواعی از سرطان ها، از جمله سرطان دهانه رحم، مقعد، دهان، حلق و گلو شود.
واکسن زگیل تناسلی به طور خاص برای پیشگیری از انواع پرخطر و دو نوع ایجاد کننده زگیل طراحی شده است. واکسن HPV می تواند از برخی از رایج ترین انواع ویروس که با سرطان دهانه رحم (مانند انواع 16 و 18) و زگیل تناسلی (مانند انواع 6 و 11) مرتبط هستند، جلوگیری کند. واکسن های موجود شامل گارداسیل، گارداسیل 9، سرواریکس و پاپیلوگارد هستند. این واکسن ها با پیشگیری از 70 تا 90 درصد سرطان های دهانه رحم، کاهش خطر ابتلا به زگیل تناسلی و کاهش شیوع عفونت HPV در جامعه، نقش مهمی در سلامت زنان ایفا می کنند.
تزریق واکسن HPV برای همه زنان و مردان توصیه می شود، اما بیشترین اثرگذاری آن در افرادی است که قبل از شروع فعالیت جنسی واکسینه می شوند. بهترین زمان برای دریافت واکسن بین 9 تا 26 سالگی است، هرچند برخی منابع توصیه می کنند زنان تا سن 45 سال نیز، به ویژه اگر هنوز با ویروس آلوده نشده باشند، واکسن را دریافت کنند. این واکسن در سه دوز طی شش ماه تجویز می شود، اما اگر قبل از 15 سالگی تزریق شود، ممکن است دو دوز کافی باشد. واکسن زمانی بیشترین تأثیر را دارد که قبل از تماس با ویروس تزریق شود.
از نظر ایمنی، واکسن HPV کاملا مطمئن است و توسط سازمان های معتبر بینالمللی مانند سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تأیید شده است. عوارض جانبی واکسن معمولا خفیف و کوتاه مدت هستند و ممکن است شامل درد، قرمزی یا تورم در محل تزریق، تب خفیف، سردرد یا احساس خستگی باشند.
مهم ترین راه انتقال HPV تماس مستقیم پوست با پوست در حین رابطه جنسی (واژینال، دهانی یا مقعدی) است. حتی اگر شریک جنسی هیچ علائم ظاهری نداشته باشد، امکان انتقال ویروس وجود دارد.
افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، به ویژه کسانی که تحت درمان های سرکوب کننده ایمنی هستند و یا با ویروس HIV زندگی می کنند، احتمال بیشتری برای ابتلا به زگیل تناسلی دارند.
تعدد شرکای جنسی یا روابط پرخطر می تواند خطر ابتلا به HPV را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
زنان جوانی که فعالیت جنسی را در سنین پایین شروع می کنند، به دلیل تکامل نیافتن کامل سیستم ایمنی، بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند.
استفاده نکردن از کاندوم در رابطه جنسی، خطر انتقال HPV را افزایش می دهد. با این حال، حتی با استفاده از کاندوم، ممکن است انتقال ویروس از نواحی خارج از پوشش کاندوم رخ دهد.
مصرف سیگار سیستم ایمنی را تضعیف کرده و مقاومت بدن را در برابر ویروس کاهش می دهد. این امر خطر ایجاد زگیل تناسلی را افزایش می دهد.
در دوران بارداری، تغییرات هورمونی و کاهش نسبی قدرت ایمنی بدن می تواند رشد زگیل های تناسلی را تسریع کند.
برخی از زنان به دلیل ژنتیک یا سابقه خانوادگی بیشتر مستعد ابتلا به HPV و زگیل تناسلی هستند.
ابتلا به هرکدام از بیماری های مقاربتی می تواند ابتلا به سایر انواع آن را افزایش دهد.
ممکن است بدون درد باشد یا باعث خارش شود.
درد لگن، خونریزی غیرطبیعی یا ترشحات غیرمعمول که ممکن است نشان دهنده تغییرات سلولی اولیه و یا سرطان باشند.
زگیل تناسلی در زنان می تواند رنگهای متنوعی داشته باشد که معمولاً بسته به رنگ پوست فرد و وضعیت زگیل متفاوت است. رنگ زگیل ها اغلب یکی از این موارد است:
زگیل تناسلی در زنان معمولا سطحی صاف یا برجسته دارد و ممکن است به صورت تکی یا خوشه ای ظاهر شود. شناسایی زگیل ها گاهی دشوار است، به خصوص اگر در داخل نواحی دستگاه تناسلی یا مناطق مرطوب و چین دار بدن باشند.
جوش معمولا به صورت برجستگی قرمز یا سفید رنگ ظاهر می شود و ممکن است حاوی چرک باشد. این نوع عارضه پوستی به دلیل انسداد منافذ یا فولیکول های مو ایجاد می شود و اغلب با درد همراه است. جوش ها معمولا در اثر تحریک ناشی از اصلاح، تعریق یا پوشیدن لباس های تنگ در ناحیه تناسلی بروز می کنند و در عرض چند روز بهبود پیدا می کنند. در اغلب موارد نیازی به درمان پزشکی نیست و می توان از روش های خانگی یا آنتی بیوتیک موضعی برای بهبود سریع تر استفاده کرد. جوش ها مسری نیستند و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شوند.
در مقابل، زگیل تناسلی ناشی از عفونت ویروسی پاپیلومای انسانی است و به صورت برجستگی هایی با سطح ناهموار و شبیه به گل کلم ظاهر می شود. این زگیل ها معمولا بدون درد هستند، اما ممکن است خارش یا تحریک ایجاد کنند. زگیل تناسلی به آرامی و طی هفته ها یا ماه ها پس از تماس با ویروس رشد می کند و عمدتاً در نواحی تناسلی، مقعد، داخل واژن یا دهانه رحم دیده می شود. در برخی موارد، زگیل ها می توانند در دهان یا گلو نیز ظاهر شوند. درمان زگیل تناسلی نیازمند مداخلات پزشکی است و بهبود آن زمانبر است.
در مواردی که زگیل های تناسلی به صورت ظاهری بروز می کنند، پزشک متخصص با بررسی بالینی ناحیه تناسلی می تواند وجود زگیلها را تشخیص دهد. این زگیلها در اغلب موارد به شکل برجستگی های کوچک، نرم و شبیه به گل کلم ظاهر می شوند. معاینه بالینی اولین و ساده ترین روش برای شناسایی زگیل های تناسلی قابل مشاهده است.
تست پاپ اسمیر یک روش غربالگری برای شناسایی تغییرات غیرطبیعی سلول های دهانه رحم است که ممکن است ناشی از عفونت HPV باشد. این آزمایش برای تشخیص زگیل های تناسلی ظاهری استفاده نمی شود، اما در شناسایی تغییرات سلولی ناشی ازHPV پرخطر، بسیار مؤثر است. پزشک با استفاده از یک ابزار مخصوص، نمونه ای از سلول های دهانه رحم را جمع آوری کرده و برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می کند.
این آزمایش یکی از دقیق ترین روش ها برای تشخیص انواع پرخطراست. این آزمایش معمولا همراه با تست پاپ اسمیر یا پس از نتایج غیرطبیعی آن انجام می شود. در این روش، نمونه سلولی از دهانه رحم گرفته می شود و وجود DNAویروس HPV بررسی می شود. این آزمایش قادر است نوع خاص HPV را شناسایی کند.
اگر زگیل های مشکوک یا تغییرات غیرطبیعی در ناحیه تناسلی یا دهانه رحم مشاهده شود، پزشک ممکن است نمونه کوچکی از بافت ناحیه را برای بررسی دقیق تر به آزمایشگاه ارسال کند. بیوپسی می تواند به تشخیص قطعی زگیل تناسلی و شناسایی ارتباط آن با HPV کمک کند.
در این روش، ناحیه مشکوک به زگیل تناسلی با محلول اسید استیک ۳ تا ۵ درصد شسته می شود. اگر زگیل وجود داشته باشد، ناحیه سفید و برجسته می شود. این روش بیشتر در تشخیص زگیل های کوچک یا غیرقابل مشاهده به کار می رود.
این روش ها شامل استفاده از داروهای موضعی است که توسط پزشک تجویز می شوند و بیشتر برای زگیل های کوچک و سطحی مناسب هستند:
در این روش، پزشک زگیل را با استفاده از نیتروژن مایع منجمد می کند. این فرایند باعث تخریب بافت زگیل شده و اغلب برای زگیل های کوچک یا متوسط استفاده می شود. کرایوتراپی ممکن است به چند جلسه درمانی نیاز داشته باشد و گاهی پس از آن زخم های کوچکی ایجاد می شود که به مرور بهبود پیدا می کنند.
در این روش زگیل ها با استفاده از جریان الکتریکی سوزانده و تخریب می شوند. الکتروکوتر برای زگیل های بزرگ تر یا مقاوم به درمان های دیگر مؤثر است. این روش تحت بی حسی موضعی انجام می شود.
لیزر یکی از پیشرفته ترین و مرسوم ترین روش برداشتن زگیل تناسلی است که برای زگیل های بزرگ، مقاوم یا زگیل هایی که در نواحی دشوار دسترسی قرار دارند، استفاده می شود. لیزر با تخریب بافت زگیل به صورت دقیق عمل می کند و نتایج آن در اغلب موارد سریع و رضایت بخش است.
در مواردی که زگیل های تناسلی بسیار بزرگ، متعدد یا مقاوم به روش های دیگر هستند، جراحی پیشنهاد می شود. پزشک با استفاده از ابزارهای جراحی زگیل ها را بر می دارد. این روش تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی انجام شده و معمولاً نتایج خوبی دارد.
در صورتی که در ناحیه تناسلی خود متوجه وجود ضایعه شدید، از تراشیدن و ایجاد خراش توسط تیغ و ژیلت در آن ناحیه اکیدا بپرهیزید. شیو کردن محل دارای زگیل می تواند موجب پخش و گسترش ضایعات شود.
چکاپ منظم و مراجعه سالیانه به پزشک یکی از مهم ترین روش های جلوگیری از ابتلا به سرطان دهانه رحم و سایر مشکلات مرتبط با زنان است.
عواملی مانند استرس، کمبود خواب، تغذیه نامناسب و مصرف دخانیات سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و امکان گسترش ویروس را افزایش می دهند. رعایت رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و اجتناب از مصرف سیگار از جمله راهکارهای تقویت سیستم ایمنی هستند.
در صورتی که مشکوک به وجود زگیل تناسلی هستید، به هیچ وجه اقدام به درمان خانگی نکنید. بسیاری از روش های غیرعلمی می توانند ضایعه را تشدید کرده یا موجب عفونت شوند.
زگیل تناسلی به عنوان یکی از شایع ترین عوارض عفونت ویروس پاپیلومای انسانی در زنان، می تواند تأثیرات قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی افراد داشته باشد. با این حال شناسایی به موقع، رعایت نکات بهداشتی و استفاده از روش های پیشگیری و درمانی مناسب، نقش مهمی در کنترل این بیماری دارد. در این مقاله تلاش کردیم تا ضمن آشنایی بیشتر با زگیل تناسلی در زنان و علل ایجاد آن، اطلاعاتی درباره روش های پیشگیری و درمان نیز ارائه دهیم.
یکی از گام های مؤثر در پیشگیری از گسترش زگیل تناسلی، تقویت سیستم ایمنی است که می تواند از طریق اصلاح سبک زندگی، رژیم غذایی مناسب و در موارد لزوم، استفاده از مکمل های معتبر انجام شود. همچنین واکسن HPV به عنوان راهکاری پیشگیرانه، نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به زگیل تناسلی دارد.
داروخانه آنلاین داروکده به عنوان مرجعی قابل اعتماد و معتبر در حوزه سلامت، ضمن ارائه محصولات مرتبط با تقویت سیستم ایمنی، همواره در تلاش است تا با ارائه مقالات علمی و آموزشی در بخش مجله داروکده، آگاهی مخاطبان خود را افزایش دهد و در ارتقای سطح سلامت جامعه قدم بردارد.
امیدواریم این مقاله توانسته باشد اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار دهد. تیم علمی داروکده متشکل از متخصصین حوزه سلامت همواره آماده پاسخگویی به سوالات شما در بخش نظرات است.
پرسش و پاسخ
ثبت دیدگاه
پیام به صورت خصوصی ثبت گردد
منابع:
مقالات مرتبط
مجله داروکده یک مجله اینترنتی است که شما را در امر آشنایی، تهیه و مصرف صحیح محصولات سلامت محور یاری میرساند.
استفاده از مطالب مجله داروکده فقط برای مقاصد غیرتجاری و با ذکر منبع و درج لینک بلامانع است . کلیه حقوق این مجله به وب سایت داروکده تعلق دارد